Sunday, 22 January 2012

भीक- कविता


ट्रेनमधील भीक मागणारे ते गोंडस मूल
असेल आठ-दहा वर्षांचे
पिंजारलेल्या खरखरीत केसांचे
विटलेल्या शर्टाच्या फाटक्या बाहीने 
नाकातून ओघळणारा शेंबूड पुसत ...
त्याच्या समस्त दारिद्य्राला छेद देणारे 
त्याचे गोबरे गाल, तुकतुकीत तुपाचे..... 
याच्या वयाची मुले निमूटपणे शाळेत जातात 
आईने दिलेला खाऊ खातात
होमवर्क करतात आणि 
फावल्या वेळात कॉमप्युटरशी खेळतात 
शाळेचे आणि ह्याचे काय नाते?
होमवर्कचे आणि ह्याचे काय नाते?
कॉमप्युटरचे आणि ह्याचे काय नाते?
आईचे आणि ह्याचे तरी ...............
आता मी अधिकच करुणार्द्र दृष्टीने त्याच्याकडे पाहिलं
तो आता माझ्यापर्यंत पोहोचायच्या प्रयत्नात 
त्याचा इवलासा काळवंडलेला हात 
आता माझ्यासमोर पसरलेला 
मी किती भीक घालू?
त्या भिकेचे हा काय करेल?
मी त्याला अख्खे पाच रुपये दिले 
आणि कृतार्थ झाले
आता तो वडापाव-मिसळ काहीतरी नक्की खाईल
आजाच्यापुरती त्याच्या पोटाची सोय 
उद्या पुन्हा तीच लाचार वणवण
चार-आठ आण्यासाठी 
पसरलेल्या हातावरच्या रेषांमधून वाहणारी!

No comments:

Post a Comment