नपुंसक- कविता

इतर वेळी शौर्याच्या , पराक्रमाच्या बाता मारणारे अतिरथी-महारथी एखाद्या बिकट प्रसंगी किती असहाय होऊ शकतात यावर भाष्य करणारी ही कविता............ 

एका सुनसान रस्त्यावर 

त्या चौघांनी तिला पुरते घेरले

मी तिच्यापासून थोड्याच अंतरावर गर्भगळीत

माझेच वस्त्रहरण झाल्यासारखा 

तिचे पंचप्राण डोळ्यांत उतरलेले

माझ्या डोळ्यांना आलेले लाचार अंधत्व 

त्यातील एकाचा चेहरा 

आता थोडा माझ्याकडेच

मी फ्रीझरमध्ये ठेवल्यासारखा 

जिथल्या तिथे घट्ट

आता तिच्या अन माझ्यामध्ये 

एक भरधाव गाडी 

तिच्या नखाची खूणही आता तिथून पुसलेली

मी आतून बाहेरून पंक्चरल्यासारखा 

कोसळून रस्त्यावर 

माझा घुसमटलेला कंठशोष 

C for Cat, D for Duck

आपण सारे फक्त नपुंसक.......